وجود چربی بیش از حد در ناحیه ی شکمی بسیار ناسالم و یک عامل خطر و ریسک فاکتور برای ابتلا به بیماری هایی مانند سندرم متابولیک، دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سرطان محسوب می شود. در پزشکی به چربی ناسالمی که در شکم انباشته می شود و پیرامون اندام های داخلی مثل کبد را در بر می گیرد، اصطلاحاً “چربی احشایی” گفته می شود. گاهی حتی افرادی که وزن طبیعی دارند هم دچار چربی شکمی بیش از حد می شوند که می تواند باعث ایجاد اختلال در سلامت بدن شود. در این مقاله به 12 دلیل که می توانند باعث افزایش چربی در ناحیه ی شکم شوند، اشاره شده است.
-
غذاهای قندی و نوشیدنی ها
بسیاری از افراد در طول روز بیش از آنچه که تصور می کنند، قند دریافت می کنند. غذاهای حاوی قند بالا شامل کیک، آب نبات، کلوچه و بستنی هستند. نوشابه، نوشیدنی های قهوه و چای شیرین شده نیز از محبوب ترین نوشیدنی های شیرین قندی بشمار می آیند. مطالعات نشان داده است که ارتباط مستقیمی بین مصرف زیاد قند با وجود چربی اضافی در شکم وجود دارد. علت این امر مصرف قند فروکتوز به عنوان شیرین کننده است. هم قند معمولی و هم شربت ذرت که نوعی شیرین کننده می باشد، سرشار از فروکتوز هستند اما شکر معمولی دارای 50% فروکتوز و شربت ذرت دارای 55% فروکتوز است.
برای درمان دائمی عرق زیر بغل با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
اگرچه مقدار زیاد قند به هر شکل ممکن است منجر به افزایش وزن شود، اما نوشیدنی های شیرین شده با شکر مانند نوشابه ممکن است در کوتاه مدت مشکل ساز شوند. علاوه بر این، مطالعات نشان داده است که کالری دریافتی از مایعات تأثیر مشابهی با کالری غذاهای جامد بر اشتها را ندارد؛ زیرا وقتی کالری نوشیده می شود، احساس سیری در فرد ایجاد نمی کند. در نتیجه مصرف مداوم مواد غذایی و نوشیدنی های حاوی قند یا شربت ذرت باعث افزایش چربی در اطراف شکم شود.
-
الکل
الکل می تواند هم اثرات مفید و هم مضری برای بدن داشته باشد. مصرف مقادیر متوسط از الکل به ویژه به صورت شراب قرمز می تواند خطر حملات قلبی و مغزی را کاهش دهد. با این حال، مصرف زیاد الکل ممکن است منجر به التهاب، بیماری کبدی و سایر مشکلات شود. برخی مطالعات نشان داده اند که الکل، چربی سوزی را در بدن سرکوب می کند و کالری اضافی ناشی از الکل را بصورت چربی در شکم ذخیره می کند.
برای درمان چاقی موضعی با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
به همین دلیل به آن اصطلاح “شکم آبجو” می گویند. مردانی که بیش از سه نوشیدنی در روز مصرف می کنند، 80% نسبت به مردانی که الکل کمتری مصرف می کنند، چربی های اضافی بیشتری در شکم دارند و افرادی که روزانه کمتر از یک نوشیدنی در روز مصرف می کنند، کمترین چربی شکم را دارند. بنابراین مصرف زیاد الکل خطر ابتلا به چندین بیماری را افزایش می دهد و با چربی بیش از حد شکم نیز مرتبط است.
-
چربی های ترانس
چربی های ترانس جزو ناسالم ترین چربی ها در کره ی زمین هستند. آنها با افزودن هیدروژن به چربی های اشباع نشده ایجاد می شوند تا ثبات بیشتری داشته باشند. چربی های ترانس اغلب برای افزایش ماندگاری مواد غذایی بسته بندی شده مانند کلوچه ها، مواد غذایی نیمه آماده و بیسکوئیت ها استفاده می شوند. مطالعات نشان داده اند که چربی های ترانس باعث التهاب می شوند که می تواند باعث مقاومت به انسولین و ایجاد بیماری های قلبی و عروقی شود. رژیم های غذایی حاوی چربی های ترانس ممکن است باعث چربی بیش از حد شکم شوند. در نتیجه چربی های ترانس با ایجاد التهاب باعث مقاومت به انسولین و تجمع چربی در شکم می شوند.
-
عدم فعالیت روزانه
سبک زندگی بی تحرک یکی از بزرگترین عوامل خطرناک برای سلامتی است. در طی چند دهه ی گذشته، مردم به طور کلی فعالیت کمتری داشته اند. این احتمالاً در افزایش نرخ چاقی، از جمله چاقی شکمی نقش داشته است. یک مطالعه در ایالات متحده نشان داده است که عدم تحرک، باعث افزایش وزن و چربی دور شکم در مردان و زنان می شود. همچنین افرادی که بیش از سه ساعت در روز تلویزیون تماشا می کنند نسبت به کسانی که کمتر از یک ساعت در روز تماشا می کنند، تقریباً دو برابر خطر ابتلا به “چاقی شدید شکمی” دارند. بنابراین عدم فعالیت بدنی می تواند باعث افزایش چربی شکم شود. انجام ورزش های مقاومتی و هوازی می تواند از تجمع چربی شکمی در حالت عادی و یا پس از کاهش وزن جلوگیری کند.
-
رژیم غذایی کم پروتئین
دریافت حجم مناسبی از پروتئین در وعده های غذایی یکی از مهمترین عوامل جلوگیری از افزایش وزن است. رژیم های غذایی با پروتئین بالا احساس سیری و رضایت در فرد ایجاد می کنند، میزان متابولیسم را افزایش می دهند و منجر به کاهش کالری دریافتی می شوند. در مقابل، مصرف پایین پروتئین در طولانی مدت، ممکن است باعث ایجاد چربی شکمی شود. چندین مطالعه در بزرگسالان نشان می دهد افرادی که پروتئین بیشتری مصرف می کنند، دارای کمترین میزان چربی شکمی هستند. علاوه بر این، مطالعات حیوانی نشان داده است که هورمونی معروف به نوروپپتید Y (NPY) منجر به افزایش اشتها و افزایش چربی شکم می شود. سطح پروتئین NPY هنگامی که پروتئین دریافتی در رژیم غذایی کم باشد، افزایش می یابد. بنابراین مصرف کم پروتئین باعث افزایش گرسنگی و افزایش چربی شکم می شود. همچنین ممکن است میزان هورمون گرسنگی (نوروپپتید Y) را نیز افزایش دهد.
-
یائسگی
به وجود آمدن چربی شکمی در دوران یائسگی بسیار رایج است. در سن بلوغ، هورمون استروژن به بدن علامت می دهد تا برای بارداری احتمالی، چربی را در باسن و ران ذخیره کند. این چربی زیر پوستی مضر نیست، اگرچه از دست دادن آن در بعضی موارد بسیار دشوار است. یائسگی به طور رسمی یک سال پس از آخرین قاعدگی در زن رخ می دهد. در این مدت، سطح استروژن در او به طرز چشمگیری کاهش می یابد و باعث می شود چربی بجای باسن و ران در شکم ذخیره شود.
برای جوانسازی پوست صورت با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
بعضی از خانم ها در این زمان بیش از سایرین چربی شکمی پیدا می کنند. این ممکن است تا حدی به دلایل ژنتیکی و همچنین سنی باشد که یائسگی در آن شروع می شود. یک مطالعه نشان داد زنانی که در سنین پایین یائسه می شوند، چربی شکمی کمتری پیدا می کنند. به همین جهت تغییرات هورمونی در یائسگی منجر به تغییر ذخیره چربی از باسن و ران به چربی احشایی در شکم می شود.
-
وجود باکتری های نامناسب در روده
صدها نوع باکتری در دستگاه گوارش وجود دارند که عمدتاً در روده بزرگ هستند. برخی از این باکتری ها برای سلامتی مفید هستند، در حالی که برخی دیگر می توانند مشکلاتی ایجاد کنند. باکتری های موجود در روده به عنوان فلور روده یا میکروبیوم شناخته می شوند. سلامت روده برای حفظ سلامت سیستم ایمنی و جلوگیری از بیماری در بدن مهم است. عدم تعادل در باکتری های روده خطر ابتلا به دیابت نوع 2، بیماری های قلبی، سرطان و سایر بیماری ها را افزایش می دهد.
همچنین برخی تحقیقات حاکی از آن است که داشتن تعادل ناسالمی از باکتری های روده ای ممکن است باعث افزایش وزن، از جمله چاقی شکمی شود. محققان دریافته اند که افراد چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی، باکتری فرمیکوتس (Firmicutes) بیشتری دارند. این نوع باکتری میزان کالری جذب شده از غذاها را افزایش دهند. به همین دلیل عدم تعادل در باکتری های روده می تواند باعث افزایش وزن از جمله چربی شکمی شود.
-
آب میوه
آب میوه نوعی نوشیدنی شیرین است زیرا آب میوه های صد در صد طبیعی که شیرین نشده اند نیز حاوی مقدار زیادی قند هستند. در واقع250 میلی لیتر آب سیب و نوشابه ی کوکاکولا هر دو حاوی 24 گرم قند هستند. اگرچه آب میوه برخی ویتامین ها و مواد معدنی را برای بدن تأمین می کند، اما فروکتوز موجود در آن می تواند مقاومت به انسولین را افزایش داده و باعث افزایش چربی شکم شود. علاوه بر این، آب میوه منبع دیگری از کالری های مایع است که به راحتی مصرف می شود، اما نمی تواند مانند غذای جامد اشتهای فرد را برطرف کند. در نتیجه آب میوه نوشیدنی پر قندی است که مصرف بیش از حد آن می تواند باعث افزایش مقاومت در برابر انسولین و افزایش چربی شکمی شود.
-
داشتن استرس و افزایش هورمون کورتیزول
کورتیزول هورمونی است که برای زنده ماندن ضروری است. این ماده توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود و به عنوان “هورمون استرس” شناخته می شود زیرا به بدن کمک می کند تا پاسخ استرس را ایجاد کند. متأسفانه، در صورت تولید بیش از حد، به ویژه در ناحیه شکم، می تواند منجر به افزایش وزن شود. در بسیاری از افراد، استرس باعث پرخوری می شود.
برای لیفت صورت با دستگاه اکسیلیس با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
اما به جای اینکه کالری اضافی به عنوان چربی در بدن ذخیره شود، کورتیزول باعث ذخیره چربی در اطراف شکم می شود. جالب اینجاست که مشخص شده زنانی که متناسب با باسن خود دور کمر بیشتری دارند، در هنگام استرس کورتیزول بیشتری نیز ترشح می کنند. بنابراین هورمون کورتیزول که در پاسخ به استرس ترشح می شود، ممکن است منجر به افزایش چربی و چاقی شکمی شود. این امر به ویژه در زنانی که نسبت دور کمر به باسن آنها بیشتر است، محتمل تر می باشد.
-
رژیم های غذایی کم فیبر
فیبر برای سلامتی و کنترل وزن فوق العاده مهم است. برخی از انواع فیبرها می توانند به ایجاد احساس سیری کمک کنند، هورمون های گرسنگی را تثبیت کرده و میزان جذب کالری از غذا را کاهش دهند. در یک مطالعه مشاهده شده است که مصرف فیبر محلول با کاهش چربی شکمی رابطه ی مستقیم دارد. به نظر می رسد رژیم های غذایی حاوی کربوهیدرات های تصفیه شده و حاوی فیبر کم تأثیر معکوس در اشتها و افزایش وزن از جمله افزایش چربی شکم دارند.
برای لیزر موهای زائد بدن با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
همچنین غلات کامل با فیبر بالا باعث کاهش چربی شکمی می شوند، در حالی که غلات تصفیه شده با افزایش چربی شکم مرتبط هستند. به همین جهت رژیم غذایی حاوی فیبر کم و غلات تصفیه شده می تواند منجر به افزایش میزان چربی شکمی شود.
-
ژنتیک
ژن ها نقش اصلی در ابتلا به چاقی شکمی را دارند. به نظر می رسد که تمایل به ذخیره چربی در شکم تا حدودی تحت تأثیر ژنتیک است. این شامل ژن تنظیم کننده ی هورمون کورتیزول و ژن کد کننده ی لپتین است که میزان کالری دریافتی و وزن را تنظیم می کنند. در سال 2014، محققان سه ژن جدید را که با افزایش نسبت دور کمر به باسن و چاقی شکمی مرتبط بودند، شناسایی کردند ، از جمله دو ژنی که فقط در زنان یافت شد. با این حال، تحقیقات بسیار بیشتری باید در این زمینه انجام شود. به نظر می رسد که ژن ها در نسبت های دور کمر به باسن و ذخیره کالری های اضافی به عنوان چربی شکمی نقش دارند.
-
خواب ناکافی
خواب کافی برای سلامتی اهمیت فراوان دارد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که خواب ناکافی با افزایش وزن و چاقی شکمی مرتبط است بطوریکه می تواند باعث چربی شکمی شود. 32 درصد از کسانی که هر شب 5 ساعت یا کمتر می خوابند، بیشتر از 15 کیلوگرم اضافه وزن دارند. اختلالات خواب همچنین ممکن است منجر به افزایش وزن شود. یکی از اختلالات شایع، آپنه خواب (وضعیتی که در آن تنفس به طور مکرر در طول شب متوقف می شود، زیرا بافت نرم گلو باعث انسداد مجاری تنفسی می شود) است. در یک مطالعه، محققان دریافتند که مردان چاق مبتلا به آپنه خواب، چربی شکمی بیشتری نسبت به مردان چاق بدون این اختلال دارند. به همین دلیل داشتن خواب کوتاه یا بی کیفیت ممکن است منجر به افزایش وزن و تجمع چربی شکم شود.
منبع:
https://www.healthline.com/nutrition/12-causes-of-belly-fat-gain#TOC_TITLE_HDR_13
ثبت ديدگاه