ریزش موی ارثی ،هورمونی یاهمان آلوپسی آندروژنتیک (AGA) شایع ترین علت ریزش مو در مردان می باشد. شناخته شده ترین درمان دارویی برای رفع این بیماری استفاده از مهار کننده های 5-آلفا ردوکتاز مثل فیناستراید و همچنین ماینوکسیدیل موضعی است. سایر گزینه های درمانی شامل لیزرتراپی، مزونیدلینگ پوست سر، مزوتراپی مو و کاشت مو است. همچنین توسعه ی درمان های دارویی جدید نیز ادامه دارد.
آلوپسی آندروژنتیک (AGA) یا طاسی با الگوی مردانه، یک بیماری شایع است که باعث می شود بسیاری از مردان برای درمان به پزشک مراجعه کنند. مشخصه ی این بیماری، کاهش تدریجی ضخامت تار مو یا مینیاتوری شدن مو است که با گذشت زمان منجر به طاسی می شود.
برای درمان ریزش مو با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
پاتوفیزیولوژی (آسیب شناسی)
علت بوجود آمدن بیماری آلوپسی آندروژنتیک (AGA)، وجود زمینه های ژنتیکی در فرد است. این بیماری بر روی همورمون های آندروژنی مانند تستوسترون اثر می گذارد و با کمک آنزیمی به نام 5-آلفا ردوکتاز، تستوسترون موجود در خون را به دی هیدرو تستوسترون (DHT) تبدیل می کند. دی هیدرو تستوسترون (DHT) نوعی آندروژن اولیه است که در بیماری آلوپسی نقش دارد. غلظت این ماده در مردان بیمار افزایش می یابد.
آلوپسی آندروژنتیک، همچنین، می تواند بر روی چرخه ی سه مرحله ای رشد مو نیز اثر بگذارد. این بیماری باعث می شود تا میزان موهای فاز تلوژن یا خفته، بیشتر از موهای در مرحله آناژن یا رشد باشند. این اتفاق منجر به کاهش مو در نواحی خاصی از سر می شود. همچنین بعضی از فولیکول های مو در حالت نرمال کوچکتر و در نتیجه به آندروژن حساس تر هستند. به همین دلیل، از نظر ژنتیکی، الگوی ریزش مو با چگونگی پراکندگی این فولیکول های کوچکتر مو در سر تعیین می شود.
برای لیزر موهای زائد بدن با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
انواع راه های درمانی این بیماری در ادامه این مقاله بررسی شده است پس با ما تا آخر همراه باشید:
مهار کننده های 5-آلفا ردوکتاز
- فیناستراید (Finasteride)؛ یک مهار کننده برای آنزیم 5-آلفا ردوکتاز است که توسط FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا) برای درمان آلوپسی آندروژنتیک تأیید شده است. این دارو با مهار تبدیل تستوسترون به دی هیدروتستوسترون از طریق مسدود کردن گیرنده ی نوع II 5-آلفا ردوکتاز عمل می کند.
- دوتاستراید (Dutasteride)؛ در مقایسه با فیناستراید، مهار کننده ای قوی تر است زیرا می تواند هر دو گیرنده ی نوع I و II 5-آلفا ردوکتاز را بلوکه کند. مطالعات نشان می دهد که دوتاستراید در مقایسه با فیناستراید می تواند در کوتاه مدت نتایج بهتری ارائه دهد. دوتاستراید همچنین در مزوتراپی مو نیز استفاده می شود. مزوتراپی برای جلوگیری از عوارض جانبی و افزایش گردش موضعی عوامل دارویی یا ویتامین ها در پوست سر استفاده می شود.
ماینوکسیدیل (Minoxidil)
ماینوکسیدیل موضعی اولین داروی مورد تأیید FDA برای درمان بیماری آلوپسی آندروژنتیک است. این دارو بصورت محلول های 2 درصد و 5 درصد و فوم 5 درصد موجود است. محلول 5 درصدی ماینوکسیدیل در مقایسه با محلول 2 درصدی عملکرد بهتری دارد. ماینوکسیدیل در چندین مکانیسم که می تواند باعث افزایش رشد مو شود، نقش دارد اما مکانیسم عمل آن همچنان نامشخص است. مشخص شده است این دارو چه در شرایط آزمایشگاهی و چه در شرایط طبیعی، دارای اثر میتوژنیک مستقیم (افزایش تقسیم سلولی) بر روی سلول های اپیدرمی است. ماینوکسیدیل باید برای مدت طولانی مصرف شود؛ زیرا در غیر این صورت رشد مو مجدد کاهش می یابد. برای استفاده از ماینوکسیدیل حتما باید تحت نظر و با مشاوره پزشک باشد پس برای ماینوکسیدیل و استفاده از آن بسیار دقت نمایید.
کتوکونازول (Ketoconazole)، اسپیرونولاکتون (Spironolactone) و آنالوگ پروستاگلاندین F2 (Prostaglandin F2 Analogues)
شامپو کتوکونازول به عنوان یک عامل کمک کننده در درمان آلوپسی آندروژنتیک به عنوان درمان ترکیبی با فیناستراید خوراکی در نظر گرفته می شود. مکانیسم عملکرد آن مشخص نیست؛ با این حال، کتوکونازول می تواند مسیر تولید دی هیدروتستوسترون را مهار و خواص ضد آندروژنیک ایجاد کند. علاوه بر این، میزان التهاب در پوست سر را نیز کاهش می دهد.
اسپیرونولاکتون یک دیورتیک نگه دارنده ی پتاسیم می باشد که دارای خواص ضد آندروژنیک است. این دارو گیرنده های آندروژن را مسدود کرده و سطح تستوسترون را کاهش می دهد.
آنالوگ پروستاگلاندین F2 برای درمان گلوکوم (آب سیاه- نوعی بیماری چشمی که در آن عصب بینایی که وظیفه ی انتقال پیام بینایی به مغز را دارد، به تدریج دچار تخریب می گردد)، استفاده می شود. در این بیماران، آنالوگ پروستاگلاندین F2 باعث بلند شدن مژه ها و ابروها می شود. به همین دلیل، متخصصان در حال مطالعه بر روی این دارو هستند. نتایج اولیه مثبت بوده و مشاهده شده است که استفاده از آنالوگ پروستاگلاندین F2 منجر به افزایش تراکم مو می شود.
لیزرتراپی در سطح پایین
لیزر تراپی در سطح پایین نیز برای درمان آلوپسی آندروژنتیک استفاده می شود. لیزرها می توانند با استفاده از طول موج های معین، رشد مو را تحریک کنند. چندین دستگاه لیزرتراپی مناسب برای سر وجود دارد. که یکی از آنها HairMax LaserComb است که مجوز FDA دارد.
میکرونیدلینگ
میکرونیدلینگ یک روش محبوب است که در تحریک رشد مجدد موها در بیماری آلوپسی نقش دارد. این روش پیش تر تنها برای اهداف آرایشی کاربرد داشت؛ اما اکنون برای بهبود عملکرد موضعی داروها نیز استفاده می شود. میکرونیدلینگ شامل چند سوزن بسیار کوچک است که به یک صفحه متصل اند، از این سوزن ها برای ایجاد سوراخ های ریزی در پوست استفاده می شود که باعث تحریک ساخت عروق جدید، آزادسازی هورمون های رشد و افزایش بیان پروتئین های Wnt می شود. رشد مو در نتیجه ی آزاد شدن بعضی از این عوامل رشد و فعال شدن فولیکول های مو اتفاق می افتد. همچنین پروتئین های Wnt نیز باعث تحریک سلول های پاپیلای پوستی شده که در نهایت منجر به رشد مو می گردد. میکرونیدلینگ عموماً همراه با درمان های موضعی مانند ماینوکسیدیل انجام می شود.
کاشت مو
کاشت مو یک گزینه تهاجمی و درمانی رایج برای بیماری آلوپسی آندروژنتیک است. میزان اثربخشی این درمان به دلیل تفاوت در تکنیک ها و توانایی های جراح، متفاوت است. در کاشت مو، فولیکول های مو از مناطقی از پوست سر که در برابر آندروژن مقاوم هستند، گرفته می شوند و در مناطقی که به آندروژن حساس هستند، پیوند زده می شوند. نتایج به طور کلی در عرض 6 تا 8 ماه پس از پیوند مشهود می شود و ممکن است برای جلوگیری از پیشرفت بیماری استفاده از عوامل دارویی مانند ماینوکسیدیل نیز مورد نیاز باشد.
درمان های نوظهور
امروزه چندین درمان جدید در حال بررسی هستند و به عنوان گزینه های درمانی آلوپسی آندروژنتیک مورد مطالعه قرار گرفته اند، از جمله تزریق JAK (Janus kinase) و روش PRP (Platelet-rich Plasma). داروهای جدیدی نیز برای درمان آلوپسی تحت بررسی هستند. با این حال، اطلاعات محدودی در مورد استفاده از آنها در درمان آلوپسی آندروژنتیک وجود دارد. یکی از این محصولات از سوی FDA برای درمان آلوپسی آرئاتای متوسط تا شدید (alopecia areata -ریزش مو ناشی از خود ایمنی) مورد تأیید قرار گرفته است. این دسته از داروها رشد موهای زائد را در موارد آلوپسی یونیورسالیس (alopecia Universalis -ریزش مو در کل بدن) هم افزایش می دهند. توجه به این نکته ضروری است که بیماری های آلوپسی آرئاتا و آلوپسی یونیورسالیس منشأ خودایمنی دارند و با آلوپسی آندروژنتیک متفاوت هستند. اما با وجود این تفاوت ها، اکنون شرکت ها در حال بررسی فرمولاسیون موضعی و خوراکی این گروه دارویی برای درمان آلوپسی آندروژنتیک هستند.
PRP پوست سر (تزریق اتولوگ – از خود فرد به فرد) نیز یک درمان جدید برای درمان آلوپسی آندروژنتیک محسوب می شود. پلاکت ها از طریق خون جمع آوری شده و سپس جدا می شوند، تغلیظ می گردند و با استفاده از چندین روش با استفاده از کیت های تجاری موجود، آماده ی تزریق می شوند. پلاکت ها می توانند فاکتورهای رشدی که در تحریک سلول های اندوتلیال و بنیادی دخیل هستند را تولید و آزاد کنند.
نتیجه
طی 30 سال گذشته، پیشرفت بسیار کمی در درمان آلوپسی آندروژنتیک صورت گرفته است. با این حال، با بررسی مهار کننده های JAK، ممکن است در آینده تغییرات چشمگیری حاصل شود. محصولات دارویی مانند فیناستراید، ماینوکسیدیل و دوتاستراید که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند و نتایج مثبتی را ارائه کرده اند، برای درمان این بیماری در دسترس هستند و باید به عنوان درمان های خط اول در نظر گرفته شوند. علاوه بر این، PRP و میکرونیدلینگ گزینه های کمتر رایجی هستند که نتایج امیدوار کننده ای داشته اند.
پزشکان و متخصصان پوست باید گزینه ها را با بیماران در میان بگذارند و درمان را بر اساس نتایج واقعی، ترجیح بیمار، میزان دوز مصرفی و طول دوره ی درمان تجویز کنند.
برای جوانسازی پوست صورت با شماره های درج شده در وب سایت و رزرو نوبت تماس بگیرید.
منبع
https://www.uspharmacist.com/article/treatment-options-for-androgenetic-alopecia
ثبت ديدگاه