ریزش موی ارثی زنان
آلوپسی آندروژنتیک (AGA) در زنان که به آن ریزش موی ارثی با الگوی زنانه (Female Type hair loss ) هم گفته می شود ناشی از هورمون آندروژن است . ریزش موی آندروژنتیک ، مختص مردان نیست و بطور شایع در زنانی که استعداد ژنتیک این نوع ریزش مو را دارند هم دیده می شود. نازک شدن و ریزش موها از سنین پایین (معمولا” 12 تا 40 سالگی) شروع شده و بتدریج کف سر نمایان می شود. خانم های مبتلا به این نوع ریزش مو ، عادت ماهانه و بارداری طبیعی و میزان هورمون های نرمال دارند . الگوی وراثت این بیماری چندژنی (polygenic) است و ازسمت پدری یا مادری و یا هر دو ممکنست به ارث برسد.
در ریزش موی هورمونی ، فعالیت آنزیم 5 آلفا ردوکتاز و در نتیجه مقدار هورمون دی هیدروتستوسترون (DHT) افزایش می یابد ، دی هیدروتستوسترون به گیرنده های آندروژنی فولیکول مو متصل شده و این کمپلکس باعث فعال شدن ژنی می شود که باعث تحلیل فولیکول های مو در قسمت هایی از پوست سر شده و در نتیجه موهای ضخیم و سالم ، نازک و مینیاتوری شده و می ریزند.
تفاوت ریزش موی ارثی در زنان و مردان
در زنان، شدت ریزش مو نسبت به مردان کمتر و الگوی ریزش مو نیز متفاوت است ؛ در آلوپسی آندروژنتیک زنان ، فرق وسط سر کم کم خالی می شود (اصطلاحا” فرق، پهن می شود . از دیدگاه بالینی، علت این امر وجود تفاوت در فولیکول های موی ناحیه جلو (فرونتال) و آهیانه ای (پاریتال) سر است؛ در آلوپسی آندروژنتیک، فولیکول های پس سری به طور معمول از تأثیر منفی هورمون در امان هستند بنابراین موهای پشت سر نمی ریزد.
اولین علامت ریزش موی زنانه ، نازک شدن موهای ناحیه ی پیشانی است و با گذشت زمان فرق وسط پهن شده و پوست سر بیش از پیش نمایان می شود. بیشترین نازک شدن موها در قسمت جلویی ، کناری و تاج سر اتفاق می افتد. موهای کوتاه، ریز و نازک شده علامت اصلی در این بیماری هستند. حجم مو در این بیماری به شدت کاهش می یابد.
همانطور که در تصاویر ملاحظه می کنید ، آلوپسی آندروژنتیک یک بیماری پیشرونده است و در صورت عدم درمان به تدریج باعث خالی شدن کف سر می شود.
تشخیص ریزش موی ارثی زنان
برای تشخیص این بیماری نیازی به انجام آزمایشات هورمونی گسترده نیست مگر اینکه علائم و نشانه های افزایش هورمون آندروژن وجود داشته باشد . بیشتر خانم های مبتلا به ریزش موی هورمونی ، عادت ماهانه و بارداری طبیعی دارند . اما در صورت وجود سابقه ناباروری ، وجود موهای ضخیم مردانه (هیرسوتیسم) ، آکنه کیستیک مقاوم به درمان ، ویریلیزاسیون و ترشح از نوک پستان ؛ نیاز به بررسی های هورمونی بیشتر وجود خواهد داشت.
گاهی برای تشخیص افتراقی آلوپسی آندروژنتیک از سایر انواع ریزش مو ممکنست نمونه برداری از پوست سر ، لازم باشد. نمونه از قسمت های فعال، که نشان دهنده ی علائم ریزش مو و یا نازک شدگی هستند، گرفته می شود. آزمایش کشیدن مو (pull test) نیز ممکن است انجام شود. داشتن سابقه ی دقیق از گذشته ی فرد نیز به تشخیص علت ریزش کمک می کند.
ریزش مو یک علامت است و ممکنست به دلیل استرس ، بارداری ، شیردهی ، کم کاری تیروئید و مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد سرطان، داروهای ضد انعقاد خون، داروهای ضد تشنج ، بتابلوکرها ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و پروژستین ؛ ایجاد شود. برای تشخیص علت ریزش مو به پزشک مراجعه کنید و از خوددرمانی پرهیز کنید.
درمان ریزش موی ارثی زنان
در حال حاضر ، محلول موضعی ماینوکسیدیل تنها داروی مورد تأیید برای تقویت رشد مو در زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنیک است اما مصرف خودسرانه آن می تواند باعث افزایش موهای زائد و ایجاد تحمل نسبت به دارو شود.
علاوه بر دارو ، روش های درمان مداخله ای مانند میکرونیدلینگ (Microneedling) ، مزوتراپی و کاشت مو هم برای بهبود وضعیت ظاهری مو توصیه می شود. مزونیدلینگ (mesoneedling) که ترکیبی از مزوتراپی و دیجیتال میکرونیدلینگ است با تحریک فولیکول های مو و آزادسازی فاکتورهای رشد بافتی باعث قطع ریزش موی غیرطبیعی و افزایش ضخامت و تعداد موها می شود.
اخیرا” از روش میکروپیگمنتیشن اسکالپ برای شبیه سازی موی سر استفاده می شود. در این روش ، رنگ های سازگار با پوست در عمق مشخصی از پوست سر قرار می گیرد و نمایی مشابه موی طبیعی ایجاد می کند ؛ به این ترتیب قسمت های کم موی پوست سر کمتر دیده می شود.
منبع:
ثبت ديدگاه